Terapia wisceralna

Terapeuta lokalizuje napięcia w jamie brzusznej, na podstawie których rozpoznaje problemy narządów wewnętrznych. Narządy te, dzięki połączeniom z innymi układami, oddziałują na inne obszary naszego ciała np. biodro, stopę. Terapia przede wszystkim przywraca naturalny stan funkcjonowania narządów wewnętrznych.

Podstawą terapii jest rozluźnianie struktur jamy brzusznej pod wpływem delikatnego ucisku kierowanego na miejsca bolesne oraz zmienione chorobowo. Terapeuta początkowo bada powłoki brzuszne, następnie skupia się na napięciach w obrębie jamy brzusznej, miednicy i klatki piersiowej. Ważną rolę w tej terapii odgrywa autonomiczny układ nerwowy, który unerwia nasze narządy wewnętrzne. Przykładem może być nerw błędny, który łączy nasze trzewia z mózgiem, dlatego np. nasze jelita są silnie wrażliwe na odczuwane przez nas emocje (np. stres), które mogą wywoływać powstanie napięć w obrębie naszych narządów. Taka praca manualna poprawia funkcjonowanie narządów wewnętrznych oraz usprawnia przepływ krwi i limfy brzucha, i miednicy. 

Terapia wisceralna zalecana jest m.in.przy:

– zaburzeniach przewodu pokarmowego (refluks, wzdęcia, zgaga),
– chorobach układu oddechowego,
– bolesnych miesiączkach,
– bólach głowy,
– bólach kręgosłupa.